iməci

is. İməcilikdə iştirak edən adam. Həyətdə iri palazlar döşəmiş, iməcilər çağırmışdı. A. Ş.. İməci olmaq – birinə kömək etmək məqsədi ilə görülən faydalı işdə iştirak etmək. <Ballının> bildirə kimi atası kəndin naxırını otarar, anası qapılarda iməci olub, onun-bunun hanasını toxuyardı. Ə. Vəl..